2004 Opening Damespad Zeeland

Vrouwenkampeerweekend

 

Grote gebeurtenissen werpen hun schaduw vooruit. De opening van het Damespad Zeeland is ook meteen de start van het Vrouwenkampeerweekend in Zeeland. Op kleine campings Pomona en Oba’s Hofje in Oostkapelle ontmoetten we elkaar. Het kamperen blijkt een blijvertje. In 2019 was de laatste kampeerweekend. 

Met Josefien Dol op de trekzak was het al snel een super sfeervol en vrolijke boel. 

 

 

 

DE OPENING

De opening van Damespad Zeeland heeft plaatsgevonden op zondag 19 september j.l. Het was het laatste mooie weekend van de zomer van 2004. Verzamelen bij het museum M.T.van Poortvliet en uitreiken van de wandelroute. Van heinde en ver kwamen de vrouwen naar Domburg. Alle provincies (met uitzondering van Limburg) waren vertegenwoordigd. Ook veel vrouwen uit Zeeland zelf.
We wandelen naar de plek waar de opening zal plaatsvinden. De wandeling gaat door een oud begroeid duingebied: De Manteling. Het is het oudste stukje van Walcheren met iets bijzonders in Europa: natuurlijk eikenbos dat tot de zeekust groeit.
Veel vrouwen wandelen mee. Nog meer vrouwen. Ook hondjes zijn welkom. Hondje met vrouwtje. Is dit nou een driesprong of een viersprong? Het nepbruggetje We geven kleur aan het Zeeuwse Walcheren. 

De openingsplek

De Commissie Damespad Zeeland had een schitterende plek uitgezocht voor de eerste stop en de officiele opening: Kasteel Westhove.Op een idyllische plek achter het kasteel  zitten de vrouwen van het DP NH, DP Zeeland en van DP Drenthe klaar voor de ontvangst. Hier wordt het gastenboek getekend en de fotoboeken van eerdere openingen in De Rijp(NH) en Drenthe (Annen)  bekeken. Maar bovenal lekker relaxen aan de waterkant. Tijd voor een broodje / sapje. Genieten met z’n allen.

De officiele opening

Toen was het tijd het Damespad Zeeland te openen. De openingstoespraak werd gedaan door Rita Zwaan, Damespad.nl
Rita: Dag Zeeuwse meiden wat leuk jullie eens te kunnen ontmoeten. Dag meiden uit Nederland wat verrukkelijk jullie weer te zien. Ik mag vandaag jullie Damespad officieel openen. Ik weet inmiddels hoe belangrijk het is dat een Damespad gedragen wordt door veel mensen. Dan gaat het leven en wordt het een inspirerend pad. Dat jullie vandaag met zo velen gekomen zijn bewijst wel dat het in Zeeland wel goed gaat komen. Jullie zijn getuigen van deze mijlpaal in de lesbische geschiedenis van Zeeland’..
 Wat doen vrouwen zoal op een Damespad? Hierover schijnen misverstanden te bestaan. Ik zal ik het jullie uitleggen: Zij wandelen, zij praten en ontmoeten vrouwen die zij nog nooit eerder hadden gezien en misschien heel misschien worden ze verliefd en dan’ wandelen zij weer verder’.
”De lesbische cultuur is voor niet-ingewijden nauwelijks zichtbaar. Je komt lesbiennes niet zomaar tegen. Het is een cultuur van codes en intu’tie en de juiste plaats. Vandaag is het de juiste plaats. Zover je kijkt zie je lesbiennes. Allemaal lesbiennes. Wat een luxe om even geen minderheidsgroepering te vormen. Vandaag voegen we met een knipoog een kleine code toe. Wie het ziet, ziet het. Het speciale Zeeuwse Damespadspeldje’.
Een geel zonnetje met blauwe stralen’. Dat moet dan wel het Zeeuwse licht zijn. Midden in staat een Z. De Z van Zeeland, van Zon en van Zoenen. Dat wil niemand toch missen? ”..
Misschien heeft jouw hetero vriendin je ook wel gevraagd of dat nu echt nog nodig is in deze tijd om een speciale wandeling voor lesbische vrouwen uit te zetten. Jazeker!!!! Hebben de lesbische vrouwen hun onzichtbaarheid verruild voor aanwezigheid? Niet echt.
Ook nu zijn er lesbische vrouwen die hier vandaag niet zijn. Bang voor de vraag van hun omgeving: ben jij ook zo? Bang voor zichtbaarheid? Kom nou. Dat is ouwe koek uit de vorige eeuw en die gaan we nu vergeten. Laten we trots zijn op onze speciale geaardheid. Lesbian Pride ook in Zeeland’.
‘.. Ik heb de wandelschoenen aan en jullie ook. Wat in 2001 in NH is gestart, gaat via Drenthe door in Zeeland. Prachtig. Het jaar 2004 is het jaar van Zeeland. Nu de andere provincies nog’..

De groepsfoto

Nu  wil ik ook nog even een foto maken van alle getuigen hier. Vrouwen laat zien dat lesbisch zijn leuk is. Lesbisch leven nog leuker. Dat zien wij op deze foto.  60 vrouwen zijn getuige van de opening Damespad Zeeland. We hebben jullie snel even geteld. Tenslotte hoop ik dat deze dag onze Zeeuwse vriendinnen een lekkere oppepper geeft om nieuwe activiteiten hier te ontplooien. Meiden succes. Hiermee verklaar ik het Damespad Zeeland voor geopend! 

 

 

 

 

Anke doet het woord namens de commissie Damespad Zeeland: 

Anke: We zijn hier bij elkaar voor de opening van het Damespad Zeeland, hartelijk welkom allemaal. Wat kun je verzinnen bij een opening? Je kunt een lint doorknippen, je kunt ballonnen oplaten en je kunt je voorstellen dat iedereen al.. babbelend….gaat lopen
Daarom hebben wij voor jullie babbelaars meegenomen. Je kunt ze zelf opsnoepen en je kunt ze onderweg uitdelen aan je medewandelaarster.

 

 

 

Zeeuwse babbelaars: Jeanne van de commissie Damespad Zeeland deelt de zakjes met babbelaars uit voor nu of straks.

Terugweg

We vervolgen onze weg. De terugweg gaat over het strand. Ieder op haar eigen tempo
De Zeeuwse luchten zijn onvergetelijk mooi. De Stenen Toko is het einde van de wandeling. Rita en Jacques met een wandelaarsster rusten uit naast de godin Nehalennia. We kunnen terugzien op een fantastische dag en daar heeft het weer ook nog flink aan meegeholpen.  

Applaus voor ons allemaal 

De wandeling zit er op. De jazzband in Domburg speelt verrukkelijke muziek. Los in de heupjes en de voetjes van de vloer. We hebben veel bekijks. Anke, Ria en Jeanne van de commissie Damespad Zeeland worden met een dik applaus van hun taak ontheven. Ook de meiden van Damespad Drenthe en Damespad NH die hebben meegeholpen om deze dag een succes te maken: Van harte bedankt. Hun werk zit er op. Maar het smaakt naar meer. Wat ons betreft gaan we volgend jaar op herhaling. Een geweldig applaus ten slotte voor Rita Zwaan voor haar inzet voor en achter de schermen.
Maar nu eerst “Smakelijk eten” en nog heel lang napraten. Een dag om nooit te vergeten.

De foto’s zijn gemaakt door Gerda, Rita, Petra, Anke en Jetty Bedankt hiervoor.