Frieda Belinfante (1904 – 1995)
Frieda Belinfante: de eerste vrouwelijke dirigent en openlijk lesbisch. Lees haar levensverhaal op deze site onder NH spraakmakende vrouwen
Maar ik was een meisje
De documentaire over Frieda Belinfante (1904-1995) is op zondag 8 juli a.s. te zien in de gehoorzaal van het Verzetsmuseum te Amsterdam. Aan de hand van foto’s, archiefmateriaal en geënsceneerde beelden schetst Toni Boumans een beeld van de persoonlijkheid en van het leven van Frieda Belinfante. Lees meer hierover op de website damespad / Spraakmakende vrouwen NH. De film start om 14.30 uur (duur van de film is 1 uur en 10 minuten). Gratis voor museumbezoekers en stadspashouders. Verzetsmuseum Amsterdam, Plantagekerklaan 61, Amsterdam (t.o. Artis)
De documentaire is een aanrader voor een ieder. Wat een levendig en begaafd mens is dat geweest, maar bovenal moedig.
Frieda besloot in 1942 niet lid te worden van de Kultuurkamer, waarvan iedere kunstenaar lid moest zijn om te blijven werken. Frieda: Als je de eerste stap accepteert, omdat het eigenlijk niet zoveel kwaad kan, volgt de tweede stap, en de derde, en voor je het weet ben je medeplichtig. Frieda gaf haar muziek op, kleedde zich als man en was behulpzaam bij het ondergronds verzet. Ze verkocht haar cello aan meneer Heineken en sluisde het geld door naar de ondergrondse. Een van ons, Francien, heeft het boek gekocht en zij zal ons laten weten als daarin staat wat meneer Heineken met de cello gedaan heeft. Zes kunstenaars, waaronder Frieda Belinfante, beramen de aanslag op het Amsterdamse bevolkingsregister. Maar in het grote naslagwerk van Lou de Jong wordt zij niet genoemd.
Historische wandeling Plantagebuurt.
Voorafgaand maken we een historische wandeling door de Plantagebuurt die nauw verbonden is met de bezetting en het verzet
Na de koffie en kennismaking beginnen we met de wandeling door de Plantage. We zijn met 10 vrouwen en het weer is fantastisch. Rita heeft de documentatie verzameld en belooft dit op de juiste toon voor te lezen. De start is bij Gebouw Plancius, in 1875 gebouwd als sociëteits gebouw van de joodse zangvereniging Oefening Baart Kunst, maar herbergt sinds 1999 het verzetsmuseum Amsterdam.
ArtisNaar schatting zijn 200 tot 300 onderduikers in Artis voor kortere of langere tijd ondergedoken geweest op zolders en kelders van de bijgebouwen.
Portugees Israelitisch Ziekenhuis(Henri Polaklaan 12
Het adres voor joodse mannen uit gemengde huwelijken om zich te laten steriliseren om deportatie te voorkomen. Zij kregen een rode J in hun paspoort. De meesten overleefden de oorlog.
Burcht van Berlage nu het Nationaal Vakbondmuseum
Een blijvende herinnering aan de joodse diamantbewerkers en hun voorman Henri Polak en later de eerste ‘burcht ‘van de Nederlandse sociaal–democratie. Het museum is nu gesloten, maar het moet van binnen indrukwekkend mooi zijn. Dit museum bewaren we voor de volgende keer.
Wertheimpark
Aangelegd ter ere van een joodse bankier en weldoener A.C. Wertheim (1832-1897)
In dit stadspark bevindt zich het monument ‘Nooit meer Auschwitz’ gemaakt door Jan Wolkers. De spiegelende glasvlakten zijn steeds weer kapot gemaakt.
De dokwerker
Op het Mr Visserplein naast de Portugees Israelitische Synagoge staat de Dokwerker, het monument voor de Februaristaking. De staking brak niet de oorlog. We realiseren ons hoe moeilijk het is om tegen een “systeem” in opstand te komen. Nog altijd een actueel thema met Facebook en Google in het achterhoofd.
Hollandse Schouwburg
Een doorgangshuis waar de joden voor deportatie werden verzameld. De jonge kinderen werden ondergebracht in de crèche aan de overkant. Ongeveer 600 kinderen zijn door het verzet uit de crèche gesmokkeld naar onderduikadressen in Friesland en Limburg.
Net op tijd
Volgens de gegevens zou de wandeling in ¾ uur te lopen zijn maar hoe men dat berekend heeft….? Vast per e-bike, want na een half uur is al duidelijk dat we dat niet gaan redden binnen de tijd. Het is een buurt met zoveel geschiedenis dat we meer dan de helft moeten bewaren voor een volgende keer. We komen nog maar juist op tijd terug in het Verzetsmuseum voor de documentaire.
Napraten in de Plantage
We praten na en “doen een drankje” op een van de mooiste plekken van Amsterdam: De Plantage bij Artis. We komen zomaar een oude bekende tegen: Hens van Rijswijk. Ze sluit gezellig aan.
Palorma
In een klein maar fijn pizzeria’tje in de buurt genaamd Palorma (onthoud die naam!) hebben we een bordje gereserveerd voor hen die nog wat willen eten. Hens eet ook mee. Wij krijgen een rondje van haar.
Bedankt Hens: Op het roze leven!
De combinatie wandelen en cultuur inspireert ons allen, maar in het bijzonder Selma. Zij nodigt ons uit voor een stadswandeling in Leiden half november a.s .
Het Damespad wandelt graag mee en belooft een ieder op de hoogte te stellen.